POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

21 jun 2017

ORDE DE AFASTAMENTO / ORDEN DE ALEJAMIENTO


(Imaxe procedente de internet)




Soa e dorida, nunha lúgubre estancia de luz escasa, un vulto sanguinolento escorrega entre as súas pernas. Asustada, non sabe que facer con el e devórao. Este soño absurdo tortúraa noite tras noite desde o día do xuízo. Hoxe non ocorrerá. Hai un par de horas, cando regresaba á casa coa súa filla da man, viuno acazapado detrás dun coche demasiado cerca do portal. A pequena dorme; ela velaraa sen quitar ollo da porta, atrancada con ferrollos e mobles. Barrunta que vai botar de menos o outro pesadelo.  







Sola y dolorida, en lúgubre estancia de luz escasa, un bulto sanguinolento se desliza entre sus piernas. Asustada, no sabe qué hacer con él y lo devora. Este sueño absurdo la tortura noche tras noche desde el día del juicio. Hoy no ocurrirá. Hace un par de horas, cuando regresaba a casa con su hija de la mano, lo ha visto agazapado detrás de un coche demasiado cerca del portal. La pequeña duerme; ella la velará sin quitar ojo a la puerta, atrancada con cerrojos y muebles. Presiente que va a echar de menos la otra pesadilla.  



No hay comentarios: