POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

29 dic 2015

SIMBIOSE / SIMBIOSIS







Primeiro impediullo a familia; despois os compañeiros de piso. Non tivo máis remedio que alugar unha casoupa no campo para poder cumprir o seu soño: ter mascota. Decontado o destino deixou á súa porta dous gatiños abandonados que lle espertaron o instinto paternal, tanto que chegou a desatender obrigas laborais e sociais por sacalos adiante. Ofreceulles todo o seu tempo, os seus escasos recursos, a súa cama... Medraron felices ignorando a propia condición felina. Así que, humanizados polo amor e os coidados recibidos, cando perciben que papá home pasa fame, comparten con el o seu penso gourmet.




Primero se lo impidió la familia; después los compañeros de piso. No tuvo más remedio que alquilar una infravivienda en el campo para poder cumplir su sueño: tener mascota. Enseguida el destino dejó a su puerta dos gatitos abandonados que le despertaron el instinto paternal, tanto que llegó a desatender obligaciones laborales y sociales por sacarlos adelante. Les ofreció todo su tiempo, sus escasos recursos, su cama… Crecieron felices ignorando la propia condición felina. Así que, humanizados por el amor y los cuidados recibidos, cuando perciben que papá hombre pasa hambre, comparten con él su pienso gourmet.


27 dic 2015

PERVERSIÓN ECOLÓXICA / PERVERSIÓN ECOLÓGICA



(Imaxe procedente de internet)
Introducía a cabeza en bolsas de plástico para reutilizalas.




Introducía la cabeza en bolsas de plástico para reutilizarlas.






25 dic 2015

PRAXE / PRAXIS


(Imaxe procedente de internet)


Percorreu as mellores sastrerías da cidade, pero ningunha se comprometía a satisfacer o seu desexo. Ata que comprendeu a razón: non prometía recompensa. Tan pronto como lles ofreceu prebendas, pelexaban por confeccionarlle esa práctica chaqueta reversible para a campaña electoral.





Recorrió las mejores sastrerías de la ciudad, pero ninguna se comprometía a satisfacer su deseo. Hasta que comprendió la razón: no prometía recompensa. Tan pronto como les ofreció prebendas, se peleaban por confeccionarle esa práctica chaqueta reversible para la campaña electoral.



23 dic 2015

NIN DE LONXE / NI DE LEJOS



Tentei agasallar ó sol
con versos de luz tinguidos.
Non puiden nin achegarme
co resplandor.

Rubín con garras e soños
para miralo de fronte.
Sempre se achaba máis alto,
fútil denodo.

Conxuguei palabras finas
que impresionasen ó verbo.
O presente espetou cruel:
¡cala e camiña!

Xa cos pés postos na terra
asumo con humildade
que moi lonxe estou de ser
unha Heredera.




Quise agasajar al sol
con versos de luz teñidos.
No pude ni aproximarme,
me deslumbró.

Trepé con garras y sueños
para mirarlo a la cara.
Siempre se hallaba más alto,
fútil intento.

Conjugué palabras finas
que impresionaran al verbo.
El presente espetó cruel:
¡calla y camina!


Ya con los pies en la tierra
asumo con humildad
que lejos estoy de ser
una Heredera.

12 dic 2015

PROBAS CONCLUÍNTES / PRUEBAS CONCLUYENTES


(Imaxe procedente de internet)



O conto de onte non o traguei, pero hoxe sei que non mente. A min non me convence con calquera indicio, ¡canto lle custou entendelo! Agora, si. Ata puido aforrar a braga na cabeza, valía con traela nun peto. De acordo, ten outra.






El cuento de ayer no me lo tragué, pero hoy sé que no miente. A mí no me convence con cualquier indicio, ¡cuánto le costó entenderlo! Ahora, sí. Incluso se ha podido ahorrar la braga en la cabeza, valía con traerla en un bolsillo. De acuerdo, tiene otra.