POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

26 jun 2014

DESGASTE NATURAL




Confundo os seus nomes
intercambio letras
os números bailan
treme a man esquerda.

Non entendo ó que fala
non aguanto ó que berra.

Para acompañarme
as dores fan quendas.

Deixo a miña vida
arrástrame a entrega.

Aprendín as Leis
pero ignóranme elas.

-Mestra, cando te xubilas?
-Cando poida, fillo,
a ver se me deixan…



Confundo sus nombres
intercambio letras
los números bailan
una mano tiembla.

No entiendo al que habla
no aguanto al que grita.

Los dolores por turnos
son mi fiel compañía.

Me aprendo las Leyes
y me ignoran ellas.

Me dejo la vida
me arrastra la entrega.

-Profe, ¿cuándo te jubilas?
-Cuando pueda, hijo,
a ver si me dejan.. 


Dedicado a tódolos meus ex-compañeiros do mundo enteiro.



13 jun 2014

NON / NO



Non é máis ca presente. Perdeu polo camiño un pasado inmenso e descoñece que algunha vez tivo futuro. Non distingue entre soños e realidade, nin o solpor do amencer. Come por obrigación, máis menciñas ca alimentos. Non recoñece a filla que a coida nin a súa casa de sempre. Simplemente, vive. Porque non quere ou non sabe marchar.




(Imaxe baixada de internet)

No es más que presente. Perdió por el camino un pasado inmenso y desconoce que alguna vez tuvo futuro. No distingue entre sueños y realidad, ni el atardecer del alba. Come por obligación, más medicinas que alimentos. No reconoce a la hija que la cuida ni su casa de siempre. Simplemente, vive. Porque no quiere o no sabe marchar.




8 jun 2014

REFUXIO SEGURO / REFUGIO SEGURO


Era a primeira vez que entraba nun establecemento coma aquel. Non sabía como actuar; así que observou un anaco ós demais clientes e dispúxose a imitalos: revisou as novidades, paseou por diante de distintos andeis, folleou algúns libros e revistas…, sempre sen deixar de mirar a porta de esguello. Cando por fin os viu pasar de largo sen botar sequera unha ollada ó escaparate, alegrouse coma nunca da súa ben merecida sona de inculto; alomenos nesta ocasión, a ignorancia manifesta íalle salvar o pelexo. Desimulou un pouco mais, pagou unha guía da cidade e saíu amodo. Tan pronto como se viu na rúa, alixeirou o paso, en sentido contrario ó dos seus perseguidores. Debía atopar urxentemente outra libraría.
 
(Imaxe baixada de internet)
Era la primera vez que entraba en semejante establecimiento. No sabía cómo actuar; así que observó un rato a los demás clientes y se dispuso a imitarlos: revisó las novedades, se paseó por delante de distintos estantes, hojeó algunos libros y revistas…, siempre sin dejar de mirar la puerta de reojo. Cuando por fin los vio pasar de largo sin echar siquiera un vistazo al escaparate, se alegró como nunca de su bien merecida fama de inculto; al menos en esta ocasión, la ignorancia manifiesta le iba a salvar el pellejo. Disimuló un poco más, pagó una guía de la ciudad  y salió despacio. Tan pronto como se vio en la calle, aligeró el paso, en sentido contrario al de sus perseguidores. Debía encontrar urgentemente otra librería.  

Creado para I Premio de Microrrelatos RNE

3 jun 2014

HUMIDADES / HUMEDADES



(Imaxe baixada de internet)



Entre unhas verzas,
felices caracois
en plena orxía.






Entre las berzas,
felices caracoles
en plena orgía.