POR QUE


ISTO NON É UN LIBRO. Se o fose, levaría ese título. O prólogo e a sinopse serían estes:

“ISTO NON É UN LIBRO por dous motivos, fundamentalmente:
Primeiro, porque nunca pretendeu selo. Ningún dos textos se escribiu pensando na posible publicación. Se chegaron ata aquí, foi grazas ós empurróns de persoas que os leron e que me queren ben. Algúns foron rescatados do fondo da hucha; outros, aínda fumean. Hainos que saíron directamente do corazón; tamén os hai feitos por encarga cerebral. Todos, de escasas palabras; pero de longa elaboración. E segundo, porque estrutura, contidos, prosa e poesía enceréllanse adrede coa humilde intención de sorprender ó lector. Confío na súa boa vontade para deixarse levar”.

“Isto non é un libro. É un feixe de faíscas con formas caprichosas de poemas, relatiños ou ocorrencias, amarradas por unha fráxil trenza de palabra, sentir e vida. Nas mans do lector queda a decisión de outorgarlles ou non a liberdade”.

27 nov 2011

DIRECCIÓN EQUIVOCADA



(Imaxe baixada de internet)

De tanto mirar cara ó ceo, deixou de ver.




De tanto mirar al cielo, dejó de ver.

25 nov 2011

TOLEADA SABOROSA / LOCURA SABROSA



Tolos no monte.
Cogomelos ó cesto.
Despois, lupanda.




Locos al monte. 
Setas llenando cestos.
Después, festín.

22 nov 2011

¡ÁNIMO!

Un  aire cálido tróuxote a min.
Sería o levante ou que sei eu.
E abrinche a porta de par en par
con abrazos mancos, de corazón.
E fuches entrando, pouquiño a pouco,
ocupando espazos por habitar,
coa túa presenza alá na distancia,
con verbo amable e profesional.
E chegou o outono sen compaixón
xeando o vento que corta a alma.
¡Unamos forzas con esperanza,
cerremos portas a cal e pedra,
que o frío inverno pase de largo,
que brote o campo, que luza o sol!


BOSQUE EN PRIMAVERA, de Carmen López. (Interenet)

Un aire cálido te trajo a mí.
Sería el levante o qué sé yo.
Y abrí mi puerta de par en par.
Te abracé sin manos, de corazón.
Y fuiste entrando, poquito a poco,
ocupando espacios por habitar,
con tu presencia en la lejanía,
con verbo amable y profesional.
Y llegó el otoño sin compasión
helando el viento que corta el alma.
¡Unamos fuerzas con esperanza,
cerremos puertas a cal y canto,
que el frío invierno pase de largo,
que brote el campo, que luzca el sol!

21 nov 2011

EDITIÑO 3



Atopei triste cansazo
EQUILIBRIO INESTABLE, de Alejandro Turdó (Internet)
buscando inspiración.
Sofre equilibrio inestable
a balanza creativa.
Gañará
a inclinación ó silencio.



Encontré triste cansancio
buscando inspiración.
Sufre equilibrio inestable
la balanza creativa.
Ganará
la inclinación al silencio.

16 nov 2011

SARABIADA / GRANIZADA

(Imaxe baixada de internet)

A nube negra
dispara pedras brancas:
vinganza pura.




La nube negra
dispara piedras blancas:
venganza pura.






(Imaxe baixada de internet)
A nube rompe
en pedras de cristal:
xeo que abrasa.




La nube rompe 
en piedras de cristal:
hielo que abrasa.


11 nov 2011

INDIFERENZA CRÓNICA / INDIFERENCIA CRÓNICA

(Imaxe baixada de internet)




Ademais das mesas de madeira nobre, había un piano e un home. O pianista formaba parte do mobiliario. Tivo que morrer para dar fe da súa existencia. E só unhas vellas teclas botaron en falta as súas caricias.




Además de las mesas de madera noble, había un piano y un hombre. El pianista formaba parte del mobiliario. Tuvo que morirse para dar fe de su existencia. Y sólo unas viejas teclas echaron en falta sus caricias.

6 nov 2011

PASEO CARA Ó OUTRO MUNDO / PASEO HACIA EL MÁS ALLÁ

(Imaxe baixada de internet)
Cunha man agarran cadanseu caxato. Coa outra, apóianse un no outro. Coa ansia de seguir xuntos, adhírense á vida, que intenta despegalos a forza de golpes. Cando o primeiro se solte, o segundo caerá. E mentres agardan, camiñan, lentamente camiñan.


Con una mano, se agarran a sus respectivos bastones. Con la otra, se apoyan entre sí. Con el ansia de seguir juntos, se adhieren a la vida, que intenta despegarlos a fuerza de golpes. Cuando el primero se suelte, el segundo caerá. Y mientras esperan, caminan, lentamente caminan.

(Relato seleccionado para formar parte do libriño titulado BOCADOS SABROSOS, resultado do I Concurso de Microrrelatos ACEN)

1 nov 2011

ARAÑEIRA / TELARAÑA



(Imaxe baixada de internet)

A araña espera.
Unha mosca agoniza
entre os seus fíos.



La araña espera.
Una mosca agoniza 
entre sus hilos.